Afgelopen vrijdag was het vrijdag de 13e. Ik moest meteen terugdenken aan de laatste keer dat het vrijdag de 13e was. Dat was op 13 maart 2020. Die dag vloog ik samen met een vriendin naar Curaçao, waar we lekker een weekje van de zon wilden gaan genieten. In Europa liepen de coronacijfers hoog op en werden de eerste maatregelen getroffen, maar op Curaçao was er gelukkig nog niets aan de hand. Tot vrijdag de 13e…
Vrijdag de 13e
Op vrijdagmorgen vlogen wij naar Curaçao. Totdat ons vliegtuig vertrok, bleef het nog wel een beetje spannend. Op donderdag was namelijk de eerste persconferentie met maatregelen geweest, en voor een aantal landen waren de landsgrenzen inmiddels al gesloten. Alle vluchten naar bijvoorbeeld Amerika waren al geannuleerd. Om de 5 minuten refreshten wij de KLM-site om te kijken of onze vlucht nog steeds ging. Gelukkig was dat het geval. So far so good, ons vliegtuig vertrok naar Curaçao.
Voordat de piloot de daling inzette, maakte hij bekend dat het eerste Coronageval op Curaçao ontdekt was. Daar ging onze Corona-vrije vakantie… Maar dit zou geen invloed hebben op onze vakantie, garandeerde hij. Maar toen we eenmaal geland waren, bleek het tegendeel. Je kent het wel: zodra je vliegtuig geland is, zet iedereen zijn telefoon weer aan. Normaal gesproken als je dit doet, heb je alleen een berichtje van je moeder of alles goed is gegaan met de vlucht. Nu stond iedereens telefoon roodgloeiend. Wat bleek: Curaçao had haar landsgrenzen meteen na het 1e Coronageval gesloten.
Spanning
Dit was zelfs een verrassing voor de KLM bemanning. Op dat moment wist niemand wat er aan de hand was, en wat er zou gaan gebeuren. We mochten het vliegtuig nog niet uit. Zouden we meteen rechtsomkeert moeten maken?
Op een gegeven moment mochten de eerste mensen het vliegtuig uit. Toen wij uitgestapt waren, kregen we meteen een douane formulier in onze handen gedrukt. Dat was een positief teken, en voorzichtig begonnen we wat hoop te krijgen. Voor de douane stond een lange rij, vol met onzekere mensen. Mensen waren aan het bellen, kinderen (en sommige moeders) waren aan het huilen. Niemand wist precies wat er ging gebeuren, niemand kon het ons ook vertellen. Wie weet werd je na de douane wel voor 2 weken in quarantaine gezet. Mijn vriendin werd ook door haar vriend gebeld, hij wou natuurlijk weten wat er aan de hand was en of wij onze vakantie konden voortzetten. Het ironische was dat hij meer wist dan wijzelf, dus wij eigenlijk de vragen terug stelden.
Toen wij aan de beurt waren, werden onze ingevulde formulieren bekeken en kregen we een nieuwe stempel in onze paspoorten (Jeeej!). De douanier deed net alsof er niets aan de hand was en Curaçao net helemaal niet beslissing had genomen om de landsgrenzen te sluiten. Daarna mochten wij gewoon vrij naar buiten lopen, er was niemand die ons in quarantaine kwam zetten. Dit is normaal gesproken ook de normaalste zaak van de wereld, maar nu voelde het allemaal heel vreemd en spannend.
Vervolgens gingen wij naar de balie om onze huurauto op te halen. Ook hier werd gedaan alsof er niets aan de hand was. Bij het afgeven van de sleutel vroeg de baliemedewerkster nog: ‘Je kunt hem volgende week hier inleveren’. Op dat moment keken mijn vriendin en ik elkaar aan. Mijn vriendin grapte nog tegen de medewerkster: ‘Ik heb geen idee, we hopen het.’ Er kwam verder geen uitleg van de medewerkster, dus we pakten de sleutels en vertrokken.
Geniet ervan zolang het nog kan
De rit onderweg naar het hotel was misschien wel de vreemdste rit die ik ooit gemaakt heb. We waren op Curaçao, we hadden een auto. Maar voor hoe lang? Wat staat ons nog meer te wachten? Gelukkig bood de receptioniste van het hotel al snel duidelijkheid. Omdat het besluit van het sluiten van de grenzen was genomen op het moment dat wij al in de lucht zaten, waren wij de laatste vlucht die nog binnen mocht komen. De komende weken zou de KLM met lege vliegtuigen volgens normaal vluchtschema terugvliegen om alle vakantiegangers op te halen. Dat betekende dat wij inderdaad gewoon ons weekje helemaal konden volmaken. Gelukkig!
Elke dag zagen we inderdaad een KLM vliegtuig overvliegen, ik kan je zeggen dat ik nog nooit zo blij ben geweest om een vliegtuig te zien die je weer terug naar huis brengt. Ondertussen kwamen vanuit Nederland allemaal horrorberichten: De horeca werd gesloten, er kwam een lockdown, iedereen moest thuiswerken. Ons motto van de vakantie werd dan ook: Geniet ervan zolang het nog kan.
Strandfeestje
Dat hebben we dan natuurlijk ook gedaan. Op zaterdag hadden wij bijvoorbeeld ook een strandfeest bij Beachclub Zanzibar. We beseften toen al dat dit waarschijnlijk het laatste feestje voor een lange tijd zou zijn, maar ik had toen niet verwacht dat dit feestje zelfs op dit moment nog steeds mijn laatste feestje zou zijn.
Op het strandfeest hadden we afgesproken met een andere vriendin van ons en haar vriend. Toevallig hadden zij tegelijkertijd met ons een vakantie naar Curaçao geboekt. De sfeer zat er goed in: een mix van jonge mensen en wat oudere mensen (zelfs een paar gezinnen) dansten op het muziek van een coverbandje, lekker aan het water met buckets bier en Baco’s. Dit gaf het feestje een lekker festival-gevoel. Mensen droegen zwembroeken, bikini’s, zomerjurkjes, overal stonden palmbomen.
Op een gegeven moment ging de zon ook onder. Ik hou zelf enorm veel van zonsondergangen, dus dit was voor mij sowieso genieten. Dit feestje ging nog tot de late uurtjes door, ik kan je vertellen dat op het eind van de avond iedereen flink los ging. Zeker toen het coverbandje werd vervangen door een dj met latino- en dancemuziek.
Lees ook: De stranden van Curaçao die je niet mag overslaan
Bezienswaardigheden
Wat hebben we nog meer gedaan? Verder was de vakantie eigenlijk gewoon typisch zoals je dat van Curaçao verwacht: overdag een tropisch strand bezoeken (met een cocktail erbij als je niet hoeft te rijden) en ‘s avonds lekker eten en verder gaan met cocktails drinken. Curaçao heeft veel prachtige stranden. Wij hebben onder andere de stranden de Grote Knip, de Kleine Knip, Playa Lagun, Jan Thiel Baai en Cas Abao bezocht. De laatste vond ik toch wel echt de mooiste: zelfs op een weekend dag voelde deze het minst druk. Ook had toch wel de perfecte Caribische mix tussen wit zand, palmbomen en helderblauw water.
Daarnaast zijn er nog genoeg andere bezienswaardigheden op Curaçao, zoals de Nationaal Parken Christoffelpark en het Shete Boka Nationaal Park, en natuurlijk Willemstad.
Lees ook: De mooiste bezienswaardigheden van Curaçao
Maatregelen op Curaçao
Geniet ervan zolang het nog kan bleek uiteindelijk wel een goede motto voor de vakantie. Halverwege onze vakantie had Curaçao ook besloten om de horeca en publieke ruimtes dicht te doen. We konden gelukkig nog wel naar de strandjes, maar ons tripje naar Klein Curaçao kon helaas niet meer doorgaan. We hadden gehoord dat je hier goed kunt snorkelen, dus dat vonden we wel erg jammer. Gelukkig kon je nog wel cocktails afhalen, dus in plaats van een restaurantje op het strand met een cocktail in je hand, zaten wij met drankjes en eten uit een plastic bakje op ons balkon. Het was in ieder geval een hele andere vakantie dan je normaal gesproken hebt. Maar het was zeker een vakantie die we nooit meer gaan vergeten.
Wil je meer over Curaçao weten? Deze blogs wil je waarschijnlijk ook lezen:
- Handige dingen om te weten als je naar Curaçao reist
- De mooiste bezienswaardigheden van Curaçao
- De stranden van Curaçao die je niet mag overslaan
Wil jij op de hoogte blijven? Abonneer je dan op de nieuwsbrief.